امد دنبالم که برویم رای بدهیم در شهر کوچک من در سفارت صبح زود پر بود از هیجان و امید با سختی مرا از پله ها بردند بالا که برسم به پای صندوق 

این اولین بار بود که می نوشتم 

و حالا که 20 روزی گذشته تنها نظاره گر هستم در غربت خودم و دعا می کنم نور الههی گشایش گر راه ایران راه من و تو باشد 

+را öه نغاره äر بودن در دوری و ظربت اسان نیست