دوستان عزیز اگر به شما سر نمیزنم و زیاد نمی نویشم نگران نشوید یک شری کارها باید انجام بدهم و گرفتاری دارم که فقط میتوانم شنبه و چهارشنبه اینجا بیایم و هم باید میل چک کنم و اینجا را نگاهی بیندازم برای همین به همه شما هم نمی توانم هم زمان سر بزنم ولی دوستتان دارم و نوشته هایم را در این دو روز با هم پست می کنم
می دانید اوایل از اینکه خیلی ها وبلاگ من را نمی شناسند و خواننده هایم محدود هستند ناراحت بودم ولی الان خیلی هم خوشحالم چون کمکم همه شما را میشناسم و محبتتان را حس میکنم خوشحالم که مرا انطور که هستم با نکات مثبت و منفی قبول دارید و من انچه می
خواهم اول برای خودم بعد هم برای شما می نویسم
این هم نقاشی معروف طوطیا که از ان اسم من توتیا می اید

 

بدون شرح

راستی به این لوگوی صورتی سر بزنید تا کمک به درمان سرطان کنید
من ایرانیم ارمانم ایرانی هر چند نیمه دیگرم به المان هم ارادت دارد ولی پای بازی فوتبال میشه نیمه ایرانی میرسه به 100

 

 

دید دیری دیدی ایران

می دانید امروز حال حوصله زیادی برای نوشتن ندارم بخصوص که از حرفهای دکترم را جع به گوشم و کیسه داروهای که من را با ان روانه خانه کرده دلم گرفته
یعنی داشتن ام اس کافی نیست که مشتقیات دیگر هم سراغ ادم می ایند
ولی بگذریم خبر بازی شنبه ایران با تیم ملی ایران و امدن کلینگسمن به ایران مرا ذوق زده کرد که انگاری هم خوشحالم برای امدن المانها هم از طرفی می خواهم ایران ما را رو سپید کند ولی حال عجیب و با حالی است من که فوتبالی نیستم شنبه پای تلویزینم هوووووورررااا علی دایی
و حیف که الیور کان نمی اید که خودم برم مهر اباد دنبالش
خوب به تشویق دوستی رفتم سراغ نقاشیهایم و این هم میدان سرخ موسکو

 

Thursday, September 30, 2004

 

مزاحم

نمی دانم حتما برای خیلیهای شما پیش امده که مزاحم تلفنی داشته باشید اخر ادمهای مریض و بیکار زیادند ولی من تلفنم را تازه یکسال دارم و می دانم شماره ان را چه کسانی دارند و تا حالا مزاحم تلفنی نداشتم اگر هم بوده با داشتن ID Color پیداشون کردم و طرف معذرت خواسته و دیگر مزاح نشده
الان دو روزه یک نفر به من زنگ می زنه و حرف نمی زند من نه عاشق دلخسته ای دارم نه در حال حاضر دشمنی که تلفن من را داشته باشه امروز زنگ تلفن زده شد
بله بفرمایید
جوابی نیامد ولی شماره تلفنی در محدوده ونک یا عباس اباد یا یوسف اباد خلاصه با پیش شماره 87 افتاده بود منم ار انجایی که دمق بودم و کامپیوترم ویروس گرفته وکسانی که احتمالا می توانند کمکم کنند را پیدا نمی کردم گفتم ببینم این کیه البته ته دلم حدسی میزدم و تلفن را گرفتم اول مشغول بود بعد کسی گوشی را برداشت و حرفی نزد فهمیدم طرف هم یا ID Color دارد و یا منتظر بوده و قطع کرد
امشب هم دیر وقت باز تلفن زنگ زد ایندفعه از خیابان بود
گفتم: بله
جوابی نیامد من می خواستم بگم که می دانم کی هستی اشتباه از من بوده خر شدم تلفنم را به تو دادم و اعتماد کردم و می دانم مریضی ولی حیف نیست که می ایی تو خیابان به من زنگ می زنی عجب بابا بی کاری ولی نگفتم فقط گفتم تلفن من ID Color دارد و به پلیس می گم می دانستم از خیابان چون اولین شماره ها 106 بود و این مال خیابان
حالا چرا برایم قضیه مهم شده؟
از خودم لجم می گیره که این بلا را سر خودم اوردم و از طرفی خدا را شکر می کنم این ادم مریض چیز زیادی از من نمی داند وگرنه فیلم پلیسی می شد
حالا جریان چیست و چرا اینجا می نویسم؟
این بنده خدا اولا خواننده این وبلاگ هست
دوما در آلمان ساکن هست و برای ثعطیلات امده ایران مدت یک سال هست که برای من ایمیل میده و از زندگی رامین می گه ظاهرا رامین را می شناسه به اسم فرید اینجا کامنت می گذاشت که حالا من بلوکش کردم(علت اینکه دارم ابرویش را اینجا می برم این است که خجالت بکشه و دست از سر من بردارد )
اوایل برایم جالب بود که راجع به رامین بدانم ولی بعدا علاقه ای نداشتم ولی دیر بود چون این بابا به من گفته بود دوست رامین است و می اید ایران و رامین هم می اید ایران با خانمش و ایا من می خواهم انها را ببینمشان؟
راستش فکر کردم دیدن رامینی که متعلق به من نیست چه سودی دارد ولی بدم نمی اید هم خودش هم خانمش را ببینم اولا حرفهای نا تمامم را به رامین بزنم و در ضمن کنجکاو بودم ببینم خانم رامین کیه و چطور ادمی است؟ در ضمن از همه جالبتر این بابا کیه و چرا اصرار دارد من رامین را ببینم ؟
تلفنم را بهش دادم راستش اوایل فکر کردم شوخیه و مدتی فکر کردم شاید خود رامین که از اختلافات زن و شوهری رامین می نویسه ولی بعد که فهمیدم ادرس وبلاگ من را به رامین داده به زن رامین هم همینطورو خودش به اسم رامین (جدا از اینکه رامین هم اینجا برایم کامنت گذاشته بود) برایم کامنت گذاشته که من را گم راه کند و من مدتی پیش با کمک نوید عزیز این مو ضوع را ازIP انها فهمیدم و دیدم با این اقا یا خانم باید قطع ارتباط کنم چون آدم بیماری است و برایم دردسر می سازه بعد هم خواب پدرم را دیدم که به من می گفت این ادم را که از زندگیت رفته فراموش کن
راستش انقدر از دیدن این خواب حدود 14 روز پیش تعجب کردم که تصمیم گرفتم این پرونده را ببندم نه اینجا نه هیچ جای دیگر راجع به رامین حرف نزنم و رفتم به دنبال سرنوشتم و بعد هم در گیر ربکی شدم و این آدم را هم در اینجا بلوک کردم هم ایملش را بلوک کردم همه چیز را خاک کردم و احساس ازادی می کردم ولی این جریان امروز انقدر من را حرص داد که مجبور شدم باز راجع بهش حرف بزنم
این بار برای اینکه چه این فرید نام چه رامین چه خانمش که وب لاگ من را می خوانند بدانند که من دیگر نیستم و بازی تمام شده و حالا هر چه می خواهد بره تو خیابان زنگ بزنه خدا پدر سیم تلفن که از پریز بیرون می اید را بیامرزد ID COLORو
ببخشید سرتان را بردم چون دلم را خالی کردم ولی دلم نمی خواهد حتی یک لغت دیگر راجع به این ادمها

بنویسم

 

نوشته شده توسط Tutia در 01:04 |

Monday, September 27, 2004

 

آرامش

راستش قبل از اینکه شروع کنم می خواهم این سؤء تفاهم که قصد تبلیغ برای گروه یا مرامی را دارم برداشته بشه
من فقط تجربیاتم را می نویسم چون هدفم از نوشتن این وبلاگ تنها بیان احساساتم است و تجربیاتم تا انان که با منند را پیدا کنم همین نه قصد تبلیغ دارم نه قصد ترویج
امروز روز پر درد سری بود جالب برایم این بود که من بر خوردم با مسائلی که پیش امد با گذشته فرق داشت و می توانستم حتی به خیلی از اتفاقات بخندم به جای غر زدن و ناسزا به روزگار گفتن
از خواب که بیدار شدم انچنان دستم خواب رفته بود که فکر کردم یک لحظه در خواب فلج شدم و من را ترس گرفت که بله باز لالایی من اثر نکرده و اقا ام اس امده فعال بشه ولی به جای ترس گفتم باشه تو پررویی ئلی من از تو پررو تر این تو بمیری از ان تو بمیریها نیست باید بعد از ظهر جایی می رفتم که 2 ماه پیش قرارش را گذاشته بودم بعد هم دوستی را ببینم وقتی دم منزل ان خانم رسیدم و از اژانس پیاده شدم پسر 10 ساله اش در را باز کرد و گفت مامانم سفر رفته شما نمی دانستید با تعجب گفتم به من قرار بود زنگ بزند اگر مسئله یا تغییری پیش امد که نزد ؟
پسرک به مامانش زنگ زد و بله معلوم شد که این خانم به من زنگ زده ولی از انجا که تلفنمان مشغول بوده یادش رفته دوباره خبر بده و منم گفتم باشه مسئله ای نیست یک روز دیگه و انچنان با خونسردی این را گفتم که خودم مات ماندم چی شد؟
اگر قبلا بود حرفی نمی زدم ولی تو دلم به افراد خانواده که تلفن را مشغول کرده اند به این خانم که بی توجه بوده به پول اژانسی که بیهوده دادم (مسیر طولانی بود)
بدو بیراه می گفتم ولی این طور نبود بعد هم با ماشینی که بر می گشتم مسیر راه را بلد نبود و اشتباه رفت من هم چون چشمم خوب نمی بینه دیر اسم مسیر اتوبان را میدیدم ولی به جای دعوا با راننده خونسرد عیب نداره حالا از اینجا برویم وقتی رسیدیم راننده کلی معذرت خواهی کرد در را برایم باز کرد و سر پول هم یکه بدو نکرد بزایم جالب بود بعد هم دوباره رفتم سر قرارم که چون زود رسیده بودم رفتم دم پله های دم در سینما استارا نشستم که قبلا هم خیلی انجا منتظر نشسته بودم که 5 دقیقه نشده بود که مامور سینما امد
گفت: خانم بلند شو انجا نمیشه بشینی
گفتم: اقا عصای من را می بینی؟ برای این نشستم
گفت: من کاری ندارم بیا بلیط بخر برو تو بشین می خواستم بگم بابا منتظرم بعدا می خرم (بماند که قصد سینما نبود انجا فقط قرار گذاشته بودیم)
منم گفتم: بنازم به انسانیتتان اقا اصلا من میروم سینمای دیگر که انسانتر هستند امدم بیرون لجم گرفته بود که چه مردم بی اعتنایی به وضعیت بقیه پیدا می شوند امدم بیرون انجا ایستادم که مردک امد بیرون گفت: اینجا نایستید انورتر بروید
من هم رفتم قدم زدم ولی پا هایم خسته شده بود خدا خدا می کردم که دوستم بیاید ولی می دانستم در ترافیک متنده و نه عصبانی بودم نه دلخور با خودم گفتم: عیب ندارد تست می کنم که چه قدر می توانم رو پا باشم بعد رفتم در عکاسی بغل کمی نشستم ولی چون انجا هم بعد از 5 دقیقه گفتند خانم امرتان وانمود کردم قبض عکسها را نیافتم امدم بیرون که با لاخره دوستم رسید و قرار شد برویم در بند
من دیگر فکر نکردم می توانم راه بروم یا نه فقط مشغول حرف زدن بودیم که بالاخره قبل از ته نشین شدن انرژی من جای با صفایی را پیدا کردیم و کلی گپ زدیم و روز خوبی بود وقتی رسیدم خانه خسته بودم و از انجایی که دست شویی هم نرفته بودم در حال انفجار ولی روز با حالی بود و می توانم به همه قضایا بخندم و ارام باشم
چیزی که در گذشته امکان پذیر نبود و خوشحالم و سپاس می گویم ان قدرتی که مرا اینقدر ارام نگه داشتهو تشکر از انان که همراهم بودند

 

نوشته شده توسط Tutia در 23:27 |

Saturday, September 25, 2004

 

راه من

یکی از دوستان خوبم که مدیون او هستم مدتها پیش راجع به ریکی با من صحبت کرده بود چون این موضوع برایم جالب بود قرار بود هر وقت کلاسهایش انجام می شه به من خبر بده یک ماه پیش به من خبر داد که من چون کارم را تازه شروع کرده بودم و نمایشگاه داشتیم نتوا نستم بروم
روز 1 مهر چون استفاع دادم و سر کار نمی رفتم خیلی حالم گرفته بود که به من خبر داد همین روزها کلاس به حد نساب برسه تشکیل میشه و بله از انجا که قسمت بود پنجشنبه و جمعه انجام شد و من هم رفتم
اگر بگویم ابن چند ساعت زندگی من خود من و دیدم را عوض کرد دروغ نگفتم
فضای جالبی بود و تجربه شیرینی که ثصمیم گرفتم تا اخر عمر وقتم را وقف این کار کنم و از استفاعم ناراحت که نیستم خوشحالم هستم چون ان کار به درد من نمی خورد و استرس فراوان داشت کما اینکه محیط کاری با همکارانم مطلوب نبود و من را حسابی دیپرس کرده بود
ریکی عشق واقعی ارامش ابدی است و من عاشق این علم شدم که مرا می برد به ژرفهای خیال و من مرحله اول را گذراندم تا مرحله دوم 3 تا 4 هفته مانده و اشتیاق من انقدر هست که می خواهم زودتر بگذردخوشحالم و خوشحالیم را با شما ثقسیم می کنم چون این راهی است که بدون دارو بدون عجی مجی کمک می کند خودم را درمان کنم و کینه را از دل بیرون ببرم بشناسو کی مرا دوست دارد و کی متظاهر است و این بینایی مثل شاید کوری باشد که عینک سیاه خود را برداشته و می بیند من همه کسانی که به من بدی کرده اند را بخشیدم رامین تو را هم بخشیدم هر کس می خواهد بیشتر بداند کتابهای زیادی در این باره هست و سایت ایران ریکی شروع خوبی است

 

نوشته شده توسط Tutia در 17:47 |

Friday, September 24, 2004

 

هفته پایان شب سیه

ین هفثه هفته جنگ ولی من انقدر از اسم جنگ و دفاع مقدس بدم می اید که اسمش برای من هفته پایان شب سیه و اغاز صلح است
من نمی دانم این جنگ خانه مان سوز حالا خوب کاری بوده جشن هم دارد اخر کشتار یک مشت جوان ایرانی و عراقی برای هیچ و پوچ کاری نیست که به ان افتخار کنیم ؟
یک دوست عزیزی از خاطراتش برایم گفت که مرا تکان داد که چه طور از زیر اتش خومپاره چند سال بودن با مرگ دستهو پنجه نرم کردند کودکی شیرین را با ترس گذراندن چه حالی دارد برای من جالب بود که امروز که جوان رشیدی هست از ارامشی بر خوردار است که من هرگز فکر نمی کردم در چنین تنشی کودکی خود را گذرانده ولی شاید همین مصایب هست که ما را رشد می دهد همیشه از او حس خوب همیاری و همکاری را می گیرم و ازش ممنونم که موهبت عشق به زندگی و مثبت بودن را نسیب اطرافیانش می کند و من تصمیم دارم هر روز با این افکار از خواب بیدار شوم
خداوندا تو را سپاس می گویم که حیات را به من بخشیدی
والدینم را سپاس می گویم که عشق را به من اموختند
انرژی کیهانی ریکی را سپاس می گویم که قدرت انتقال را به نشان داد
اساطیر را سپاس می گویم که این راه را به من نشان دادند
دوستانم را سپاس می گویم که مرا همراهی کردند
خودم را سپاس می گویم که هدفم خدمت به بشریت است
تو را سپاس می گویم که اجازه می دهی موهبتم را به تو انتقال دهم
من طالب ارامش هستم
عصبانی نمی شوم
صداقت راه من با خودم و دیگران است
به انسانها و مخلوقات خداوند عشق می ورزم
این اصول پنجگانه اصول من در زندگی خواهند بود و می خواهم با ان چشم بگشایم با ان به خواب بروم خوش
برای تو دوست خوبم صلح در تمام زندگیت ارزو مندم چرا که این حق تو استشب خوش

 

نوشته شده توسط Tutia در 21:53 |

Monday, September 20, 2004

 

سکوت سر شار از نا گفتنی ها است

سکوت سر شار از نا گفتنی ها است

 

نوشته شده توسط Tutia در 22:30 |

Thursday, September 16, 2004

 

ماه پشت ابر

از قدیم گفتند ماه پشت ابر نمی ماند و نوید عزیز کمکم کرد حقیقتی که برایم پنهان بود اشکار بشه و کسی که نا شناس ماه ها به من میل میزد بفهمم کی هست و جالب انجا که رامین و زنش بودند
برای من عجیب بود که حالا که کامنت می گذارند در وبلاگ من نوشتند حالا از کجا شناختند بماند چرا وانمود کردند اسمشان چیز دیگریست
راستش خیلی از این موضوع خوشحال نیستم و برایم جالب که حرفی نزدند وقتی هممن شک کرده بودم این بابا که انها بودند حاشا کرده و من نمی خواهم اسمش را اینجا بگم ولی به نظرم کار بی ماری بود که انشا الله دیگر تکرار نمی شه اخر اگر بشه همه ما می فهمیم کی بوده من هم که از
فهمیدم IP
بگذریم ولی خوشحالم فرصت کردم بیایم پیغامهای گلتون را بخوانم

این هم برای شما
لا لایی برای ام اس

داشتم کفشهایم را می پوشیدم و عجله داشتم بالای سرم ایستاده بود و به من نگاه می کرد
با خودم می گفتم چرا زمان اینقدرد یر می گذرد و نمی توانم حرکت کنم
از من پرسید: عجله داری؟
گفتم: بله چطور؟
گفت: من باید مدتی وقتت را بگیرم
گفتم: ولی من وقت ندارم کار دارم
فردا بیا
به من گفت: آخر نمیشه من الان اینجا رسیدم در ثانی من نمی توانم از قبل تایین کنم که کی بیایم دست خودم نیست اگر می توانستم بهت خبر می دادم
با خودم گفتم: بابا عجب تو کی هستی عجب پررویی
تو کی هستی از جونم چه می خواهی؟
سرش را پایین انداخت گفت: راستش خیلی ها دنبال این هستند من را بشناسند وبدانند که از کجا می ایم و چرا می ایم؟
چرا وقتی کسی جوان و شاداب مثل تو دارد راحت زندگی می کند من سر و کله ام پیدا می شه و زیرو رویش می کنم ولی باور کن منم نمی دانم من که اعزراییل نیستم انقدر هم که همه فکر می کنند هیولا نیستم ولی همه از من می ترسند بهت حق می دهم که از من خوشت نمی اید و مزاحمتم ولی راستش اگر بشه از پیشت بروم می روم ولی من را فعلا قبول کن کمی پیشت بمانم تا جایی پیدا بشه که انجا بروم و از شرم راحت بشی
نگاهش کردم گفتم: می دانی اخر تو مرا می ترسانی تواناهاییم را می گیری مزاحمم میشی باعث وحشت دیگران میشی نمی دانم وقتی کسی می خواهد تو را بشناسد تورا چطور معرفی کنم
بعضی هاوقتی میشناسنت ازت فرار می کنند و می ترسندانگاری تو هیولایی بعضیها
راه حلی جلویم می گذارند تا شاید تو کوله بارت را ببندی وبروی
می دانی از اینکه نمی نوانم بودنت را پیش بینی کنم می ترسم
به من نگاهی کرد و گفت: از من نترس همین ترس است که که مرا به طرف تو می کشاند
وقتی از خودت زیادی کار می کشی وقتی غمگین میشی و غصه می خوری تا من به خودم می ایم می بینم پیشت نشستم
گفتم: پس چه کنم قربان صدقه ات بروم که نیایی؟
گفت: می دانم دوستم نداری و حقم داری ولی مرا بپذیر و با من باش تا یک زمانی که بروم فقط نمی توانم قول بدهم که چه موقع ولی تنها می توانم بگویم که همه چیز موقتی است اگر کمی صبر کنی و عجول نباشه زمانش می رسه این را بهت قول می دهم
ببین بیا برایم لالایی بگو تا بخوابم و تو هم از شر سرو صدایم راحت بشوی
گفتم: یعنی می شه تو را خواباند؟
گفت: معلومه فقط کمی قوی باش و خودت را باور کن انوقت دیدی من یکهو انچنان خوابی رفتم که نگو
گفتم: من صدای خوبی ندارم ولی از فردا شروع می کنم به لالایی خواندن
گفت: نه از امروز من خسته ام
باید بخوابم
باشه؟
گفتم: پس اماده باش خوب بخوابی

 

نوشته شده توسط Tutia در 16:58 |

Friday, September 10, 2004

 

نفس

نفسی می اید امدنش بهر چه بود به کجا می روم انجا نبود جایگهم ؟
از در کعبه تابه میخانه صف کشیده اند به کجا میروند وز کجا راه برند
چه گذشت بر سر ما بشنو و حرفی نگو که کلامی نمی ماند بهر وصف دلم
امدم که برگشت از بیمارستان راعلام کنم ولی حالی نیست و نمی خواهم اینجا گله کنم کار از این حرفها گذشته از
محبتتان ممنونم اگر نیستم چون حالم خوش نیست خوب شدم بر می گردم
دوستدار شما
توتیا ی دلتنگ

 

نوشته شده توسط Tutia در 17:02 |

Saturday, September 04, 2004

 

التماس دعا

دوستان برایم دعا کننین دیگر مجبور به تسلیم این سایه لعنتی شدم انچه می ترسیدم ازش پیش امد حالم گرفته است کارم از دست بره به علاوه سلامتی از دست رفته چند روزی راهی بیمارستان هستم

 

نوشته شده توسط Tutia در 21:13 |

Tuesday, August 31, 2004

 

مردها

مطلبی یکی از دوستانم برایم ای میل کرده بود که توجه مرا جلب کرد و از انجا که روز پدر و مرد در ایران دیروز بود گفتم هدیه کنم به مردان این جمع و در ضمن بدم نمی اید نظر همگی را بخصوص اقایان را راجع به این مطلب بدانم من متن را با زبان اصلی اینجا منتقل می کنم چون اینطوری نمکش کم نمی شه

AT LAST, SOMEONE SUMMED IT UP.
1. The nice men are ugly.

2. The handsome men are not nice.

3. The handsome and nice men are gay.

4. The handsome, nice and heterosexual men are married.

5. The men who are not so handsome, but are nice men, have no money.

6. The men who are not so handsome, but are nice men with money think we >are>only after their money.

7. The handsome men without money are after our money.

8. The handsome men, who are not so nice and somewhat heterosexual, don't >think>we are beautiful enough.

9. The men who think we are beautiful, that are heterosexual, somewhat nice >and>have money, are cowards.

10. The men who are somewhat handsome, somewhat nice and have some money >and>thank God are heterosexual, are shy and NEVER MAKE THE FIRST MOVE!!!!

11. The men who never make the first move, automatically lose interest in >us>when we take the initiative

ا این هم ان مردی که به نظر من فراموش نشدنی است
اگر گفتید کیه؟

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:07 |

Monday, August 30, 2004

 

پا یان هیا هوی اتن

هر چی زی پایانی دارد این هم پایان جستجوی طلا در سرزمین خدایان
راستی این ایتالییا یها عجب بابا .......

 

نوشته شده توسط Tutia در 01:04 |

Saturday, August 28, 2004

 

دادگاه

راستش روز سختی داشتم باید می رفتیم امروز دادگاه بخاطر فوت پدرم در اثر تصادف و دیدن قیافه ان بابا و ور ور زدنش حالم را به هم زد دیگه رئیس دادگاه از مزخرف گویی هایش شاکی شد منم از حرفهای بی خودیش و وقتی داشت صحنه تصادف را توجیح می کرد نتوانستم جلوی اشکهایم را بگیرم حالا داستان ماها ادامه دارد با اینکه ماشین این بابا بیمه بوده ولی ادم بی خودی است که بعد از تصادف گم شد تا امروز حتی به ما زنگ برای تسلیت هم نگفت بماند انقدرسرم درد می کند که بهتره حرفی نزنم فقط خوبی امروز این بود که مرخصی داشتم و سر کار نبودم این هم المپیک و رضا زاده ما

 

نوشته شده توسط Tutia در 21:24 |

Thursday, August 26, 2004

 

عصا ام اس و اقای مدیر عامل

راستش انقدر امروز قا طی هستم که نمی دانم از کجا شروع کنم الان یک هفته است کار جدیدی را شروع کردم اولش قرار تمام وقت بود ولی بعد از 2 روز رفتن مریض شدم و نرفتم این موضوع مال دوماه پیش تا اینکه به من زنگ زدند و سوال شد چرا نیامدم؟ من هم گفتم چون من مشگل دارم از لحاظ سلامتی و مادرم مریض هست نیمه وقت فقط می توانم بیایم انها هم بعد از یکماه 1 شهریور گفتند شما از 8 تا 13 بیایید من هم قبول کردم ولی اسمی از ام اس نبردم تنها می دیدند من لنگ میزنم و روز اول که رفتمResulation کامپیوترم را بردم روی 600*800 ولی کسی نگفت چرا؟ من هم گفتم بخاطر چشمم تا امروز که صبح که رفتم سر کار به من گفتند شما تا حالا نمایشگاه نیامدی امروز بیا ای دل غافل چه کنم؟ خوشبختانه عصایم بود منم گفتم باشه من عصایم را اوردم اگر راه زیاد نیست و من هم برای بر گشتن می توانم اژانس بگیرم باشه بریم ولی مدیر عامل نبود و من با خانمی که مدیر فروش هست و من هم با او کار می کنم یعنی قسمت فروش( اعداد ریز که چشمم در می اید ولی تا حالا به خیر گذشته) ما رفتیم ولی جای پارک دور بود من مردم تا رسیدیم
ولی خوب بود که توانستم بدون عصا هم راه بروم از طرفی پشیمان شدم که عصایم را بستم در کیف گذاشتم و به خودم فشار اوردم بدون عصا باشم چون انجا هم باید تمام وقت سر پا بودم
و وقتی گاهی دیگر نمی توانستم و می شستم نتیجه ان شد که رئیسم در صحبتی همگانی می گفت اینجا نباید نشست و چایی خورد این جلوی مشتری خوب نیست با اینکه غرفه خالی بود این را می گفت احساس کردم منظورش به من هست و سوالات همکارانم که این مشگل پا جریانش چی هست ؟ و احساس کردم برای انکه سوئ تفاهم ها برطرف شود باید مستقیم و تنها با رئیسم صحبت کنم و خانم مدیر فروش که با من خیلی مهربان است و را واسطه نکنم چون به او گفته بودم ولی احساس کردم به دلایلی که من نمی دانم شاید به اقای مدیر عامل حرفی زده نشده البته من اسمی از ام اس نبردم تنها بیماری و حالتهایش را شرح دادم و می خواستم انها اول مرا بشناسند کارم را ببینند بعد بگویم تا بتوانند تصمیم درست تر بگیرند و من هم شانس داشته باشم قابلیتهایم را نشان دهم که با ام اس هم میشود خیلی کارها کرد
با خودم فکر کردم کاشکی پدرم بود و به عنوان یک مدیر و سالعا تجربه می توانست راهنماییم کند که من چطور این موضوع را عنوان کنم و به ترس و خجالتم بخاطر عصا غلبه کنم نمی دانم واقعا خیلی ذهن شلوغی دارم احساس می کنم در منگنه هستم
چون در زندگی خصوصیم کاملا بر عکس بوده وفوری این موضوع را عنوان می کردم که بعدا دچار مشگل نشوم ولی در مورد رامین با اینکه می دانست و ادعا می کرد مسئله ای نیست اینطور نبود و این من را گیج کرده که کجا باید فوری گفت کجا نه و کی زمان مناسب است؟ بعد از 9 سال هم خانگی با مهمان نا خوانده هنوز این را نفهمیدم کی و کجا وقتش است؟

 

نوشته شده توسط Tutia در 22:47 |

Monday, August 23, 2004

 

رامین و توتیا

بعد ار مطلب گذشته و کامنتهای شما عزیزان تصمیم گرفتم قسمتی از زندگی گذشته ام را تعریف کنم که این روزها فکرم را خیلی مشغول کرده تا بهتر منظور پست گذشته اشکار بشه اگر پست لیلا و او و پست رامین را خوانده باشید فهمیده اید که را مین چه نقشی در زندگی من بازی کرده و منظورم از تا تر بازی کردن ادمها چی هست؟اینکه ادم با کسی که دوستش دارد به انچه ایده الش هست نرسد مطرح نیست اینجا اینجا چیزی که مطرح برای من اینکه ادمها رو راست نیستند مثل رامین که هر قولی به من داد در حکم دوستی و بیشتر ان هیچکدام را به جا نیاورد و همه در حد حرف باقی ماند بار 1 نیست که کسی این را تجربه می کند برای شما هم بوده ولی نمی دانم چرا وقتی در حالی که ادعا می کرد رسالتش پشتبانی از من هست با کسی دیگری اشنا شد و من ان را فهمیده بودم و 1 روز طاقت نیا وردم از یک طرف با او چت می کرد و از طرف دیگر هر روز به من تلفن میزد
وبه او گفتم: را مین ما از هم خیلی دور شدیم من این را حس می کنم که تو در اینده نزدیک با کسی اشنا می شوی و ازدواج می کنی (حالا چرا این موضوع را گفتم بماند خودم هم باور نمی کردم بشه من که غیب گو نیستم ولی حس ششمم این را می گفت)
و او قهقه ای زد و گفت:
خودتم می دانی این اتفاق نمی افتد من هرگز نمی توانم ازدواج کنم من برای این نوع زندگی ساخته نشدم
من گفتم: رامین من برای تو کی هستم چه هستم.؟ چرا برایت مهم هستم چرا هر روز به من زنگ می زنی چرا کارهایم را دنبال می کنی ؟این یعنی چی؟
رامین خندید و گفت: تو برای من مهمتر از ان هستی که فکر می کنی و من از تو خیلی چیزها یاد گرفتم من می اییم مطمئن باش روزی تو را با خودم می برم قله کوهی که جلوی خانه تان هستمی برم رو دو شم هم که شده اگر بیایم به خانواده ات می گی من کی هستم؟ من گفتم: تو به من بگو اول تو کی هستی؟ یک دوست یا...؟ و من می دانشسم که نمی اید ولی داشتم باور می کردم سالها گذشته رامین امد ولی به من خبری نداد بی صدا امد و رفت ازدواج کرد و رفت و هر گز هم نخواست حتی تو چشمام نگاه کند و بگه من متا سفم برای انچه گفتم من را فرا موش کن نه
حتی اگر تصادفی با هم مکا لمه می کردیم _(از طریق چت جالب که تصادفی به پست هم می خوردیم)
و می گفتم : رامین من هستم به هاله سلام برسان حالش خوب است؟ می گفت:من زن نگرفتم و من از خودم می پرسیرم چرا حالا هم هنوز دروغ می گوید
من یک بار با عصبانیت گفتمۀ را مین کی می خواهی بزرگ بشی و جرعت گفتن واقعیت را داشته باشی ؤ به من گفت: من بزرگم تو بزرگ بشو
حالا من برای همین پرسیدم بزرگ شدن یعنی تا تر بازی کردن ؟
حا لا را مین ظا هرا خو.شبخت ولی از انجا که همیشه ادم معمایی تو دلش باشه روزی فاش می شه می دانم او هم همان جایی که من قرار گرفتم قرار دارد که امید وارم این طور نباشه و غم دلش که شنیدم واقعی نباشه و طرفش دوسش داشته باشه (انچه که من مطمئن نیستم از چیز هایی که شنیدم) حالا من کاری به رامین ندارم از این رامینها زیادند ولی ای کاشکی ادمهای با جرعت و واقعه بین هم زیاد بودند و بی خودی کسی را دچار احساسات کاذب نمی کردند به فول لئو نارد کوهن(خواننده پاپ انچه خالص باشد به نا خالصی تعبیر می شود

 

نوشته شده توسط Tutia در 16:12 |

Sunday, August 22, 2004

 

عشق

اول از همه از اینکه دوستانم را نارا حت کردم معذرت می خواهم ولی همین طور که می دانید اینجا جایی که ادم از دلش اجازه دارد حرف بزند بدون سانسور من که با مامانم و فامیل و بقیه نمی توانم این حرفها را بزنم اجازه بدهید به شما بتوانم بگم و مجبور به سانسور نباشم و حرف دلم را ازادانه بزنم شاید مثل فرید عزیز با حرفها تون ارا مم کنید بازم ببخشید اگر ناراحت شدید می دانید زندگی اخر جوک نیست گاهی باعث خنده است گاهی نه مگه نه؟
خوب حالا یک موضوع دیگر

با اجازه زولبیا این عکس را ازو بلاگش دزدیدم چون برایم جالب بود و می خواستم مطلبی در باره اش بنویسم
شما از دیدن این عکس چه حسی بهتون دست می ده؟
خوب من بگم؟
اگر شما مو نث با شین می خندین و می گین عجب دختر با حالی وبلایی دمش گرم
اگر مذکر باشین می گین عجب زنها همان جورند نمی شه بهشون اعتماد کرد
من چی می گم؟
من می گم زنها و مردها با هم فرق دارند در احساساتشان در ابرازشون و در نتیجه گیریهاشون چون با هم فرق دارند برای هم جالبند ادم همیشه انچه نمی داند کنجکاویش را جلب می کند
من می گم چرا باید ادمها طوری باشند که از حقیقت فراری باشند و دلشون بخواهد سرشون کلاه گذاشته بشه حا لا چه زن چه مرد
هر کی بهتر دورغ گفت مبالغه کرد خودشوخیلی سرد و بی تفاوت نشان داد همه دنبالش می دوند چرا؟
من خیلی درزندگیم در این باره در رابطه های خودم با مو نث ها ومذکرهااین را دیدم و سوال می کنم چرا ؟
یا دم است یکبار از رامین پرسیدم چرا دلت می خواهد ادم رل بازی کند و تظاهر کند؟ کی می خواهی بزرگ بشی؟
بهم خندید جواب داد: من بزرگم تو خیلی همه چیز را سخت می گیری و حساسی و این تو هستی که با ید بزرگ بشی
من فکر کردم: هوووممم
یعنی رو راست بودن و حرف دل بی شیله پیله زدن حساس بودن و سخت گیریه و بزرگ شدن یعنی فیلم بازی کردن؟
یا من بلد نیستم فیلم بازی کنم یا را هم عوضی است من که همیشه فکر کردم ادم باید حقیقت را بگه یعنی اشتباه کردم ؟
سالها گذشت و از رامینی دیگر خبر ی نبودو دیدم بعله اقا رامین هم نمی خوا هد با حقیقت سر کار داشته باشه و تا با لای گوشهایش سرش را در بر ف فرو کرده و احساس خوشبختی می کند واز خیلی چیزها خبر ندارد ....
بعدها یک خانمی که سمینارفلسفه و رفتار شناسی داشت در صحبتهایش می گفت زندگی یک صحنه تا تر است و ما بازی گر هر کس که نقشش را خوب بازی کند و بتواند خودش را با ارزش عرضه کند برنده است انجا فهمیدم باید بروم مدرسه ان هم مدرسه تاتر چون مثل اینکه بازی گری من صفره
و حالا فهمیدم عجب دنیایی است فقط نمی دانم این کلاس تاتر کی ثبت نام می کند که من سالها ست منتظر هستم ثبت نام کنم و و زمانش را نفهمیدم:)

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:07 |

Saturday, August 21, 2004

 

خواب

بر سر مزاری ایستاده بودم و با خودم فکر می کردم اینجا کجا است؟ من اینجا چه می کنم؟
نام تو بر روی سنگ خواک گرفته ای نشسته بود با عجله ان را شستم و با خودم تکرار می کردم دروغ دروغ.... این تو نیستی تو رفتی سفر و قرار بر گردی شاید هم از ما خسته شدی وحالت که خوب شد بر می گردی
اشکانم روان بود از طرفی باور نداشتم که این نام تو است بر روی سنگ قبر باور نداشتم که این نام تو است باور نداشتم که دیگر لمست نمی کنم باور نداشتم دیگر جلوی اتاقم نیمه شب نمی ایستی و بالبخند نمی گویی دخترم هنوز بیداری؟ مگر خواب را از چشمانت دزدیدن؟
دیگر کلید در به صدا در نمی اید وصدای عجب هوای گرمی شنیده نمی شود هیچکدام از اینها را باور ندارم باور ندارم که 6 ماه رفتی بدون خدا حافظی در تنهایی بدون انکه در اغوشت بگیرم ویکبار دیگر گونه هایت را روی صورتم حس کنم یکبار دیگر نجوای نازنین من در گوشهایم طنین صدای تو را داشته باشد
از خواب بیدار شدم با صدای هق هق گریه هایم
نمیدانی چقدر دلتنگم پدر نمی دانی چقدر دلم می خواهد امکان ان را پیدا کنم سر مزارت دوباره حاضر شوم نمی دانی اسم بهشت زهرا که می اید با خودم می گویم کاشکی کسی مرا با خود انجا می برد و می توانستم انچه در خواب دیده ام را تکرار کنم با اب خاکهای روی سنگت را بشویم و نگذارم قبار ان نامت را بپوشانت ای کاشکی می توانستمهنوز باور ندارم نیستی و وقتی کسی می گوید خدا بابا را بیامرزد عجب مردی بود انگاری منظورشان کس دیگری است و دارم خواب می بینم هنوز باور ندارم

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:30 |

Friday, August 20, 2004

 

المپیا در سرزمین خدایان

المپیک از زوایای مختلف
بعد از ساعتها جنگیدن با کامپیوترم انشا لله بتوانید دنیای المپیک را از دیدگاه من ببینید
عکس 1 Olympia Athena 2004



خوب در المپیک هم بله ...عکس 2


اینجا می بینیم سرزمین خدایان چه ساخته عکس 3



4 پرواز بر فراز اسمانهاعکس


5 بدون شرح عکس



6. نسرین حسین پورعکس


من که چشمم کور شد تا اینها را راه انداختم خدا کند مورد پسندتان باشه

 

نوشته شده توسط Tutia در 03:27 |

Tuesday, August 17, 2004

 

Reiki

رایکی که رییکی خوانده می شود به معنای رییRei (انرژی کیهانی)و کیKi (نیروی خود درمانی است)REIKI
یعنی استفاده از انرژی کیهانی برای فعال کردن نیروی خود درمانی است و این به مذهب و اعتقاد ربطی ندارد و همه می توانند ان را بیا مورند تنها نیاز به استاد وارد دارند که درست بیا موزند
در این روش تنها اتصال است و جایگزین دارو نمی شود یعنی انرژی دهنده از خود مایع نمی گذارد تنها کانال است اینجا انرژی گیرنده شرط است که چقدر دریافت کند اندازه دریافت ان نمی تواند اسیب رسان باشد تنها باید
کسی که کانال می شود تمام گره های درون بدنش (جاهایی که جریان انرژی مانع دار شده است و بلوک شده)ازاد باشد وو پاکسازی انجام شده باشد که این کار در مرحله 1 اموزش انجام می گیرد
مرحله دوم یاد گیری علایم وفرستادن انرژی از راه دور مرحله سوم استادی است که این مراحل خود سیر طولانی دارند و تمرین می خواهند
این علم از تبت می اید و به هندوستان چین و یونان میرسد و از شرق به غرب رفته
در واقع راهی و شانسی است برای تقویت نیروی خود درمانی و گاهی کاملا موثر است و گاهی هم تاثیر چشمگیری ندارد و یک جور تجربه است هر کس چیز خاصی احساس می کند بعضی ها خواب می روند بعضی ها گرما و بعضی حرکت در عضو مورد کار( من نمی گویم درمان چون این لغت باعث انتظار زیادی می شود) می کنند
اصرار من برای بیان این موضوع اینکه حال خودم خوب نیست و خیلیبه این مسئله فکر می کنم دلم می خواهد کسی را پیدا کنم که تنها حس کمک به انسانها او را به یاد دادن ریکی واداشته اگر کسی مایل می تواند در
بیشتر بخواند Help self

 

نوشته شده توسط Tutia در 22:13 |

 

to be or not to be

خوب قرار بود من کرتن بزنم و از فردا به دنیای عادی بر گردم متا سفانه نشد چون درست یکشنبه شب که قرار بود از دوشنبه شروع بشه سرفه ها عجیب همراه نفستنگی و لرزش ..... گرفتم توضیخش بماند سرتون را درد نمی اورم حاصل ان این بود که دیروز با بدبختی رساندم خودم را به مطب پزشک و ان هم گفت کرتن بی کرتن خانم دکتر مغز اعصابت باید مطمئن می شد شما عفونتی نداری شانس اوردی وگرنه پرده گوشت پاره می شد خلاصه با یک کیسه دارو و انتی بیوتیک ما را راهی خانه کرد و امروز هم تمام صبح تا 3 بعد از ظهر در رادیولوژی و ازمایشگاه بودم عکس از ریه تا سینوسها تست از خون و در نظر گیری مقاومت بدن
بگذریم به دکترم گفنم: اقای دکتر من فکر کردم فقط ام اس دارم خندید گفت: وقتی کسی کرتن می زنه بایر تحت مراقبت باشه که ضعیف شدن بدنش باعث عفونتهای مزمن مثل گوش جنابعالی نشه از طرفی ترسیده بودم از طرفی خوشحال بودم که متوجه شدم از طرفی هم فکر این ام اس ازاردهنده و تلو تلو خوردنهایم بودم و هفته اینده که باید کار جدیدی را اگرجور بشه شروع کنم
انقدرقاطی هستم که نگو من چطوری وقتی یک قدم نمی توانم درست راه بروم و امروز تمام مدت خاله ام زیر بغل من را گرفته بود اجازه کرتن زدن هم ندارم که امید بهبودی باشه سر کار هم بروم ان هم کارجدید چه شود با این قاراشمیش بگذریم
خیلی از دوستان از انرژی کیهانی پرسیده بودند منم می خواهم جواب بدهم ولی الان خیلی گیجم رمق هم ندارم فقط کوتاه اشاره کنم انرژی کیهانی متافیزیک نیست خود فیزیک و در واقع نیرویی است در جهان ما مثل انرژی باد اب اینها نمونه هایی از انرژی کیهانی هستنداین انرژی در بدن ما هم جریان دارد وقتی مریض می شویم گره هایی ایجاد می شه که جلوی گذر ان را می گیره مثل الان گوش من و ام اس فعالم چرا این طور میشه نمیدانم؟ ولی میشه با انرژی درمانی(یعنی ایجاد کانال ارتباطی بین کیهان و جسم)می شه کمک کرد که این گرهها باز شوند ان هم ساده است ولی یادتان باشه کار هر مرد نیست خرمن کوفتن و می شه ان را یاد گرفت ولی باید درست انجام داد وگرنه امکان انتقال مشگلات خود ادم به دیگری هست پس کسی که کانال میشه باید خودش سالم باشه یا بداند چطور پاکسازی کند که به کسی مشگلی منتقل نشه من ترجمه مطالب علمی این بحث را در اختیارتان می گذارم ولی کی نمی دانم چون الان خودم خیلی محتاج انم که کسی به من انرژی بده و باید ذخیره هایم را برای بهبودی حفظ کنم بعضی دوستان گفته بودند نمی دانند چطوری کمکم کنند من می گم با دعا و سفارش به انرژی کیهانی که حالا اسمش خداوند یاUniversum یا هر چه دیگ که دوست دارید بگذارید ممنونم

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:53 |

Sunday, August 15, 2004

 

دستان شفا بخش

خوب امروز قرار بود تزریق کرتن من شروع بشه خوشحال بودم که با لاخره کسی را یافتم که سرم من را در منزل وصل کند که نروم بیمارستان و مامانم تنها نباشه در ضمن غصه نخوردکه نمی تواند بیاد پیشم اینطوری هم من کمتر استرس دارم هم او ولی خوب بخاطر ازمایش خون عقب افتاد خوب بیمارستان این خوبی را دارد که همه چیز سریعتر وانجام می شه خوب معایب دیگر هم دارد
در هر صورت حالا که می توانم بنویسم این را به فال نیک گرفته و موضوعی که برای خیلی ها جالب عنوان می کنم که از فردا که من چند روزی گیر شدم واینجا نی اییم فرصت باشه تا شما راجع به ان فکر کنید
درا بتدا بگویم من نه می خواهم کسی را متهم کنم نه می خواهم نظرم را تحمیل کنم نه کتابی خواندم نه استادم تنها تجربه چند ساله دارم چه در این مملکت گل و بلبل چه خارج از ان راجع به انرژی درمانی یا به لاتینReiki
ان هم سخن خالصانه دلمه و رسالت من برای کسانی که تازه با ان بر خورد دارند ,وهم درد من هستند که بدانند هر چیزی که جلا دارد طلا نیست من در مورد انرژی درمانی هم تجربه مثبت داشتم هم منفیهم کسانی بودند خالصانه بر خورد کردند هم کسانی بودند کهاز اب گل الود ماهی گرفتندو اما تجربیات من
شش سال پیش جنوب الملن با خانم و اقایی در یک کلینیک ام اس اشنا شدم که می خواستند به سمیناری درباره
Reiki , Kinosologie and meditation
بروند (توضیح این واژه ها طو لانی است که می گذاریم برای بعدا*)
من هم از روی کنجکاوی همراه شدم در انجا استادی سخنرانی داشت او می گفت: انرژی در مانی یا رایکی به معنای درمان بیماری نیست به مذهب و باور شما کاری ندارد تنها اتصال شما به انرژی کیهانی و خود حقیقی است از این طریق می شود گره های سیستم انرژی بدن شما را ازاد کرد ولی این به معنای درمان نیست اگر کسی انتظازر زیاد تر دارد من 10 دقیقه سکوت می کنم می تواند برود و واقعا چند نفری رفتند او می گفت همه می توانند یاد بگیرند ولی انکه موفق شوند گارانتی وجئد نئارئ ان نیازمند تمرین و معلم خوب است درست مثل مدرسه که همه 20 نمی گیرند اینجا کمی پیچیده تر بعد از ان از کسی که انرژی می داد تقاضای کمک کردم ان هم قبول کرد با تا کیید که انتظار زیاد نداشته باشم در ان مدت اتفاقات عجیبی افتاد خیلی از تصمیماتم مشخص تر شد و روخیه خوبی داشتم ولی ام اس من پا بر جا بود در ایدان هم تجربیات خوب داشتم ولی تجربه بد و بی تا ثیری را هم تجربه کردم همه جای دنیا ادم وارد هست ئ انسان مثل پزشک خوب و ادم کلاش و پولکی برای همین از من به شما نصیحت همه چیز خوب ادم امتحان کن بخصوص برای سلامتی ولی نه به هر طریقی و نه کورکورانهد و مثبت گرا باشد ولی نه رو یایی که با مخ بره تو دیواربره همیشه می گویند اهسته رو پیوسته رو
من به universum انرژی کیهانی خداوند یا هر چه شما بهش می گویید) سفارش سلامتی همه کسانی که در (گیرند را تا یکشنبه 1 شهدیور می دهم

 

نوشته شده توسط Tutia در 20:10 |

 

گلهای افتابگردان

راستش دوستان در چند روز اینده پستی نخواهم نوشت چون حالم خوب نیست و باید استراحت کنم و در ضمن حالا که از زیر بیمارستان رفتن در رفتم و در خانه کرتن می زنم چون انژیوکت(پلاستیکی که به جای سوزن در دست می ماند تا از راه ان مایع سرم مستقیم وارد عروق شود) تو دستم هست نمی توانم بنویسم پس فعلا این هدیه من به شما باشد تا بعدگلهای افتابگردان مرا به یاد کودکی می اندازند
گلهای افتابگردان اتشکدهای سوزان
پرچمهای تیره درون ان
رنگ خاکستری گدازه ها
چه بر سر دوستان ما خواهد امد
چه بر سر تو من و اوگلهای افتابگردان به صف شوید یک دو سه حمله به طرف گلدانتوتیا

 

نوشته شده توسط Tutia در 01:11 |

Friday, August 13, 2004

 

آدمهای تو خالی

تا حالا شده به ادمهایی بر بخورید که خودشان را نخود هر اش می کنند و می خواهند عدای دانشمندها را در اورند برایت نسخه می پیچند از بزرگان معروف و نوشته هایشان می گویند و ا دعا می کنند که خیلی عالمند تا اینکه وقتی انها را کمی میشناسی می فهمی اینطوری دارندخودشان را مخفی می کنند که تو خالی هستند
می دانید من فکر می کنم اینجور ادمها که عدای عاقلان و متفکران را در می اورند بعد از مدتی خودشان هم باورشان میشه و امان از ان موقع که یادشان بره کی بودند و کی هستند هر چه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک

 

نوشته شده توسط Tutia در 02:49 |

Wednesday, August 11, 2004

 

خوشبختی

با
گذشت زمان یاد میگیری که گرفتن دستی به معنای تسخیر یک روح نیست و بوسیدن معنای امنیت را ندارد
یاد میگیری که عشق به معنای تکیه کردن نیست وهدیه دادن قول وقرار به شمار نمی اید
یاد می گیری زندگی ات را بر سرزمین امروز بسازی چراکه زمین فردا نا مطمئن خواهد بود و باغچه امیدت را خود بیارایی و منتظر باغبانی نباشی
یاد می گیری که خوشبختی زیاد هم کمیاب نیست
خوشبختی شاید یک لبخند دوستانه باشد
یا شبهای مهتابی شاید هم روزهای افتابی
یا درخشش خورشید در بک روز زمستانی و یا بارش باران بعد از روزی تابستانی
خوشبختی به زمان و مکان خاصی تعلق نداردخوشبختی از ان کسی است که او را یافته و زندگی را دوست دارد

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:33 |

Tuesday, August 10, 2004

 

نوری در تاریکی

امروز خیلی دلم گرفته بود چون کرتن زدم و باز حالم خوب نبود و مشگلاتی پیدا کردم که جدید بودند و باعث width= ".60 " />

نگرانی چون یکم شرمندگی دارداز بیانشان بگذریم ولی وقتی تلفنم زنگ خورد و دوست خوبی از من پرسید
اگر حالت خوب با چند تا از بچه ها قرار گذاشتیم تو هم بیا من هم درنگ نکردم و گفتم حالم خوب نیست ولی می ایم اولش می ترسیدم که این دستشویی رفتن کار دستم بده ولی وقتی قیافه مهربانشان دم خانه ما ظاهر شدهمه چیز را فراموش کردم و با هم رفتیم بیرون البته وقتی تصمیم گرفتیم جایی چیزی بنوشیم خوشحال بودم که الان می رسم به دست شویی چون داشت خطرناک میشد و از انجا که این مشگل جدیداست برخورد باان برایم نا شناس متاسفانه صاحب کافی شاپ گفت باید کمی صبر کنید و من داشتم می مردم گفتم الان که کار دست خودم بدهم وابرویم برود وقتی توانستم بالاخره خودم را به جای مورد نیاز برسانم کمی دیر شده بود و نمی دانستم گریه کنم یا بخندم ولی وقتی بیرون امدم و قیافه های دوستانه انهایی را دیدم که مرا برای اولین بار می بینند ولی انگاری سالها است میشناسمشان همه چیز یادم رفت و یکی از بهترین روزهای من در این چند ماه گذشته بود صمیمی خالصانه و دلچسب بچه ها ممنونم

 

نوشته شده توسط Tutia در 23:16 |

Sunday, August 08, 2004

 

شکلات

با یک شکلات شروع شد . من یک شکلات گذاشتم تو دستش و ان یک شکلات گذاشت تو دستم . من بچه بودم و ان هم بچه بود
سرم را بالا کردم سرش را بالا کرد تو چشماش نگاه کردم تو چشمام نگاه کرد .خندیدم او گفت: دوستیم؟ گفتم دوست دوست گفت: تا کجا؟گفتم: دوستی که تا ندارد. گفت: تا مرگ حندیدم و گفتم: من که گفتم دوستی تا ندارد.
گفت: پس تا قیامت من گفتم:تو تا هر کجا که دلت می خواهد تا بکش اصلا یک تا بکش تا ان ور دنیا ولی برای من تا نداردنگاهم کرد نگاهش کردم می دانستم حتما می خواهد دوستی ما تا داشته باشد و معنی دوستی بدون تا را نمی فهمید
گفت: بیا برای دوستیمان یک نشانه بگذاریم گفتم: باشه تو نشانه بگذار گفت: هر بار که همدیگر را دیدیم من یک شکلات به تو می دهم تو یک شکلات به من بده
گفتم: باشه
هر بار که هم را می دیدیم یک شکلات می گذاشت تو دستم من هم یک شکلات می گذاشتم تو دستش بعد هم می خندید یعنی دوستیم؟ دوست دوست
من شکلاتم را فوری می گذاشتم تو دهنم و می خوردمش و او می گفت: ای شکمو
تو دوست شکمویی هستی و او شکلاتش را می گذاشت تو یک صندوقچه کوچک و من میگفتم:بخورش میگفت: نه تمام میشه نمی خواهم تمام بشه می خواهم برای همیشه بماند
صندوفچه اش پر شکلات بود و من مال خودم را فوری می خوردم می گفتم اگر مورچه ها شکلاتهایت را بخورند چی یا کرم بگذارند؟
می گفت: مواظبشان هستم می خواهم نگهشان دارم تا وقتی که دوستیم
من می گفتم : من که گفتم دوستی ما تا ندارد
یک سال گذاشت 2 سال گذشت 10 سال گذشت 20 سال گذشت او بزرگ شده بود من بزرگ شده بودم من همه شکلاتهایم را خورده بودم ولی او همه را تو صندقچه اش نگه داشته بود
او امده بود که خدا حافظی کند می خواست برود ان دور دورها می گفت: بر می گردم ولی من می دانستم دیگر بر نمی گردد
یادش رفت یک شکلات به من بدهد من یادم نرفت یک شکلات گذاشتم تو دستش و گفتم این مال خوردن است یک شکلات دیگر هم گذاشتم تو ان یکی دستش و گفتم اینهم اخرین شکلات مال صندوقچه ات است یادش رفته بود که یک صندوقچه پر شکلات دارد و هر دو شکلات را خورد
خندیدم می دانستم دوستی من تا ندارد و مال او تا دارد خوشحال بودم مثل همیشه که همه شکلاتهایم را خورده بودم ولی او نخورده بود حالا او با یک صندوقچه پراز شکلات چه خواهد کرد؟

 

نوشته شده توسط Tutia در 19:18 |

Saturday, August 07, 2004

 

شرمنده و ناراحت همراه کرتن عزیز

نمی دانم ایا تا حا لا شده اتفاقی بیفتد و کاملا هم حق داشته باشید ولی متوجه شوید که اشتباه کردید و قضاوت عجولانه
تازگیها وقتی حالم خوب نیست و باید کرتن بزنم عزا می گیرم چون این کرتن لعنتی من را تبدیل به یک ادم دیگر می کند و کنترل اعصابم را از من می گیرد همه چیزبدتر از ان که هست به نظرم می اید صدا ها خیلی اذیتم می کند وقتی کسی با من حرف بزند اذیت میشم خدا نکند در این حین کسی هم پا رو دمم بگذارد وحشی میشم گریه می کنم دلم می خواهد وقتی کرتن می زنم من را زندانی کنند کسی پیشم نباشد تنها باشم تا با کسی هم بگو مگویم نشه
چون همه چیز برایم زیادتره حتی یک صدای تلفن
تازه که به عقب بر می گردم در گیری من با یاهو و یا مامانم یا ... مال ان موقع استکه کرتن زدم شنبه کرتن زدن همان دوشنبه دعوا کردن همان حالا تو این حین کسی که یک دنده و غد مثل یا هو هست هم دم دست ادم باشه من را به ان افکار می اندازد که حالا شرمنده اش هستم
یا هو ادم عجیبی اگر محبت می کند نمی گذارد بفهمی اگر دوستت دارد از بقیه می فهمی اگر باهات در می افتد حس این را بهت می دهد که بی ارزشی و هرگز نمی فهمی که دوستت دارد ولی وقتی حالت خوب نیست و خوابیدی و بیدار می شی یک شیشه بمبا بالا سرت می بینی و می فهمی کی ان را خریده
ای کاشکی ادمها حس واقعی خود را نشان می دادند به جای انکه تظاهر به بی اعتنایی کنند و حرفهایی بزنند کهازارت دهد و فکر کنی چقدر بی کسی همه احساسشان را با یک لبخند نشان بدهند به جای اینکه حرفهای نیشدار بزنندکه همه چی معنا دارد به جز برادری بگذارند بدانی برایت ارزش قائلند و اگر تو را خطری تحدید می کند پشتت هستند
ای کاشکی تو مجله بنویسند بابا این کرتن می تواند افسردگی بیاره می تواند تشنج بیاره می تواند بد اخلاقی تا عصبانیت شدید بیاره رعایت این ادمها را بکنید حساس میشوند دست خودشان نیست اثر دارو که کم شد همه چی عادی میشه نگذارید که اتفاقاتی بیفتد که جبران پذیر نیست چون زخم رو قلب ادم گذاشته
من می دانم شما هم بدانید به همه هم بگویید حتما نباید برای همه پیش بیاید ولی اگر امد علتش چیست

 

نوشته شده توسط Tutia در 22:35 |

Wednesday, August 04, 2004

 

Hold On

Hold On Tightly to What Is Truly Important in Life.

Hold on to faith;

it is the source of believing that all things are possible.
It is fiber and strength of a confident soul.

Hold on to hope;
it banishes doubt and enables attitudes to be positive
and cheerful.

Hold on to trust;


it is at the core of fruitful relationships that
are secure and content.

Hold on to love;
it is life's greatest gift of all,
for it shares, cares, and gives meaning to life.

Hold on to family and friends;
they are the most important people in your life,


and they make the world a better place.
They are your roots and the beginnings that you grew from;
they are the vine that has grown through time to nourish you,
help you on your way, and always remain close by.

Hold on to all that you are and all that you have learned,
for these things are what make you unique. Don't ignore what
you feel and what you believe is right and important;
your heart has a way of speaking louder than your mind.

Hold on to your dreams;
achieve them diligently and honestly.
Never take the easy way or surrender to deceit.
Remember others on your way and take time to care for their needs.
Enjoy the beauty around you.
Have the courage to see things differently and clearly.
Make the world a better place one day at a time,
and don't let go of the important things that give meaning
to your life.

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:19 |

Wednesday, July 28, 2004

 

خریدار حال

امروز خیلی دلم گرفته راستش باید خوشحال باشم کامپیوترم درست شده یک دوستی که رقته سفر  accont اینترنتش را به
من داده که onlimit هست و من بتوانم صبحها قبل از ساعت 16 online باشم بدون دغدغه و محدودیت زمانی  دوست دیگرم از خارج امده که با هم مرتب هستیم و و و و..... ولی دلم گرفته وقتی حال مامانم را می بینم که پیشرفت نمی کنه بدتر هم شده وقتی حال خودم را می بینم که از زیر کرتن زدن در رفتمو حالا دکترم هم میگه چرا حرفم را گوش ندادی  و اول حالم زیاد بد نبودو فکر کردم یک بار هم شده با قدرت فکرم خودم را خوب کنم  ولی حالا حتی در خانه هم عزا میگیرم می خواهم از یک اتاق به ان یکی بروم و نامه من یک هفته مانده رو میز و نمی توانم بروم اداره پست امروز به فردا می کنم به امید بهبود انگاری میشه معجزه بشه حتی حال ندارم حمام بروم و  قیافه من مثل جنگلی ها شده این بی حوصلگی این ابر بهار باریدنهای شبانه من را کشته حوصله ام از خودم سر میره تا حالا شده طاقت دیدن قیافه خودتون هم نداشته باشید بخواهید جایی بروید ولی پای شما همکاری نکنه اگر بله پس لا اقل هم راه دارم اگر نه پس اپن حال خوشتون را می خرم فروشی هست؟
ام اس و ما
ام اس و من
من و سایه من
 همه یکی دوست نا ارام و مهمان نا خوانده شب و روز

 

نوشته شده توسط Tutia در 22:59 |

 

امتحانی

ام اس این یک پست امتحانی هست

 

نوشته شده توسط Tutia در 15:38 |

Tuesday, July 27, 2004

 

comback Baby comback

با لا خره بعد از قرنی تلاش کامپیوترم سالم شد ولی فعلا خودم پنچرم تا بعد

 

نوشته شده توسط Tutia در 03:06 |

Saturday, July 10, 2004

 

لیلا و او

داشت در ایینه موهای سپید خود را می شمارد که یا دش امد چند سال پیش بود که جوان تر چالاکتر و دل خوشتر جلوی ایینه به دنبال موی سپید می گشت و چیزی نیافته بود یادش امد که بعد از سالها تلاش و جنگ موفق شده بود که هویت خود را به ثبت برساند واجاره همه کار داشته باشد و دیگر غریبه منسوب نباشدو به سوی سرنوشت پیش می رفت از انجا که خیلی تنهاودلتنگ بود تصادفا به صورت نا شناس وارد دنیای عظیم www شدو با او اشنا گشت در ابتدا تنها درد دل نا شناس از پشت صفحه کلید کامپیوتر بود ولی کم کم گرمایه محبت امیز این مکالمات روزمره تبدیل به فرستادنsms به مبایل و بعد تلفنهای طولانی شد به طوری که لیلاهنوز خسته و کوفته کفشهایش را در نیاورده بود و خستگی کارش نرفته بود که صدای تلفنش بلند بود و میدانست که کیست که بی طاقت در جستجویش می باشد این اشنای نا مرئی خیلی دلنشین بود
ارامش صدای مردانه او گرمای محبت امیز ودلسوری هایش حس تکیه به شانه هایش صدای پر پشتوانه و مسئولش دلیلا را به سرزمین عجایب و الیس میبرد
کم کم کنجکاوی او و لیلا باعث شد که هردو تصمیم بگیرند از پشت این صفحه نا مرئی بیرون بییایند و دل به دریا زده با دنیای واقعی اشنا شوند
این اشنایی مدتی طول کشید ولی انچنان عمیق بود که ساعتها در کنار هم نشسته وحرف زدند گریستند و خندیدند طوری که بارش برف و سپید شدن خیابان را از یاد بردند
اخرین بار او به دیدنش امد دیگر از برف زمستانی خبری نبود گرمای تابستان بود ورودخانه پر اب نور ماه لیلادر چشمان او نشانی از عشق نمیدید تنها صدای سکوت بود با خود فکر می کرد ایا هنوز دوستش دارد؟
لیلا می گفت فکر می کنم ما دیگر یکدیگر را نبینیم ولی او می گفت چرا نبینیم خوب هم می بینیم وقتی او می خواست برود و از هم جدا می شدند لیلا می گفت نمی دانم احساس می کنم از هم دور شدیم ولی او می گفت من می ایم و تورا با خود به بالای همان کوه که می گفتی خواهم برد حتی اگر لازم باشد بر شانه هایم بنشینی تو چه خواهی کرد اگر سر زده از راهی دور بیایم و زنگ خانه ات را بزنم ؟
لیلا با خود فکر کرد ایا ممکن است که او بیاید ؟ و تنها لبخندی زد و حرفی نزد تنها ائ را که مثل پسر بچه ای دست تکان می داد مشاهده می کرد
هنوز که سالها از ان زمان می گذرد لیلا وقتی به ان کوه می نگرد با خود فکر می کند ایا ممکن است روزی سر زده بیاید؟
حالا وقتی لیلا را می بینم در چشمانش این انتظار را هنوز می بینم و ان همیشه می خواند
خیلی وقت که به خوابم نمی ایی تویی که تمام دنیای منی
دیگه شعرای منو نمی خوانی تویی که تنها دلیل بودنی
خیلی وقت که سکوت پای تواین سکوت کهنه را نمی شکنه
بعد تو انگاری تنهایی دارد به دلم رنگ زمستان می زند
تو که نیستی اسمان واسه گلها عطر بارانی نمی باره دیگر
تو که نیستی مهربانی دیگه نیست تو شبهام هیچکی دیگر قصه نمی گه
نمی خواهم باور کنم که تو دلت واسه من جایی ندارد مهربان
قسم غربت تلخ این قفس
پرهام ودیگه به اتیش نکشون
نگزار شانه هام تو دست بی کسی بی تو همیشه تنها بماند
راز پر کشیدن از این قفس غیر تو اخر کسی نمیداند

از لیلا پرسیدم یعنی هنوز عاشقی؟ لیلا گفت عشق گاهی شکلش عوض میشه می تواند یک دوستی یا اشنایی بشه ولی فقط شکلش عوض میشه

 

نوشته شده توسط Tutia در 11:00 |

Wednesday, July 07, 2004

 

درخت لیمو

hdk عکس مربوط به روزگاران خوش

 

نوشته شده توسط Tutia در 23:44 |

 

salha

دل طلب جام جم از ما میکرد انچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد

راستش از بسک که یا حال حودم خوش نیست یا کامپیو ترم خراب یا از همه بدتر حال مامانم خوب نیست که خیلی خسته ام اگر نمینویسم چون رمقی برایم نمانده و به جز حرف نا امید چیزی نمی اید به قلمم چون حالمم خوش نیست من را ببخشید که اگرحالا مدتی سکوت کنم بهتر است

 

نوشته شده توسط Tutia در 02:34 |

Friday, July 02, 2004

 

اشکهایم

قطره های اشکهایم را در استانه بی تابی ببین

بمان با من که قطره های اشکهایم شانه هایت را نیازمندند

همه چیز قاطی شده هم کامپیوتر من هم حال خودم خوب نیست وفتی زندگی با ادم چپ می افته دیگر تیشه به ریشه میرنه

 

نوشته شده توسط Tutia در 19:46 |